ข้อสอบ เรื่อง กลอน ดอกสร้อย รำพึง ใน ป่าช้า

1. กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า by Piyanut Thanabut
2. แบบทดสอบ เรื่อง กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า
3. โน้ตของ กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า ชั้น - Clear

10 | By Dreamskyblue | Last updated: Jul 30, 2011 | Total Attempts: 18774 Settings Feedback During the Quiz End of Quiz Difficulty Sequential Easy First Hard First 1. กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าเป็นผลงานการประพันธ์ของกวีท่านใด A. เจเค โรว์ลิ่ง B. ทอมัส เกรย์ C. แดน บราวน์ D. จอห์น แฮมพ์เด็น 2. กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าใช้สัญลักษณ์ใดแทนความตาย นกแสก ความมืด เสียงเรไร เสียงระฆัง 3. แนวคิดหลักของกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าคือข้อใด ทุกชีวิตมีความเสมอภาคกัน ชาวนาเป็นผู้ที่ปลูกข้าวเพื่อเลี้ยงชาวโลก ทรัพย์สิน สมบัติ เงินทองล้วนแต่เป็นของนอกกาย ทุกชีวิตมีความตายเป็นที่พึ่ง ความตายจึงเป็นเรื่องธรรมดาของโลก 4. ลักษณะบังคับของกลอนดอกสร้อย คำที่ ๒ ของวรรคแรกคือคำใด เอย เอ๋ย เฮ้ย เออ 5. คำประพันธ์ข้อใดที่กวีกล่าวถึงความพอเพียงในการดำเนินชีวิต อุทิศสิ่งซึ่งสร้างตามทางธรรม์ ของผู้นั้นผู้นี้แก่ผีเอย ไม่มีใครได้เชยเลยสักคน ย่อมบานหล่นเปล่าตายมากมายเอย สันโดษคับฟุ้งว่านทะยานใจ ตามวิสัยชาวนาเย็นกว่าเอย แหล่งหลุมลึกลานสลดระทดใจ เรายิ่งใกล้หลุมนั้นทุกวันเอย 6. ใครจะยอมละทิ้งซึ่งสิ่งสุข เคยเป็นทุกข์ห่วงใยเสียได้ง่ายใครจะยอมละแดนแสนสบาย โดยไม่ชายตาใฝ่อาลัยเอยคำประพันธ์นี้กวีต้องการเสนอสาระสำคัญเกี่ยวกับเรื่องใด ให้ดำรงชีวิตอยู่อย่างเป็นสุขตลอดไป มนุษย์ควรรู้จักปล่อยวางสิ่งต่าง ๆ ในชีวิต การละทิ้งซึ่งความสุขก่อให้เกิดความทุกข์ สังคมหลงมัวเมาในกิเลส 7.

กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า by Piyanut Thanabut

เสียงนกแสกร้องขึ้นมาทำให้ข้าพเจ้าเสียขวัญ นกแสกมันจับอยู่บนหอระฆังที่บัง แสงจันทร์และมีเถาวัลย์รุงรังพันถึงหลังคา เหมือนกับมันจะฟ้องให้ดวงจันทร์หันมาดูผู้คนที่มาอยู่ในที่ที่มันรักษาไว้(ป่าช้า) ซึ่งถือเป็นที่เฉพาะส่วนตัวของมันมานาน ทำให้มันไม่มีความสุข ๔. ต้นเอ๋ยต้นไทร สูงใหญ่รากย้อยห้อยระย้า และต้นโพธิ์พุ่มแจ้แผ่ฉายา มีเนินหญ้าใต้ต้นเกลื่อนกล่นไป ล้วนร่างคนในเขตประเทศนี้ ดุษณีนอนราย ณ ภายใต้ แห่งหลุมลึกลานสลดระทดใจ เรายิ่งใกล้หลุมนั้นทุกวัน เอย. มีต้นไทรสูงใหญ่รากย้อยห้อยระย้าและต้นโพธิ์ที่เป็นพุ่มแผ่ร่มเงาออกไปโดยรอบ ที่ใต้ต้นไม้มีเนินหญ้าซึ่งเป็นที่ฝังศพของคนในเขตนั้น ศพที่นอนนิ่งอยู่ในหลุมลึกดูแล้วรู้สึกสลดใจ และตัวข้าพเจ้าเองก็ใกล้จะได้นอนอยู่ในหลุมนั้นเช่นกัน ๕. หมดเอ๋ยหมดห่วง หมดดวงวิญญาณลาญสลาย ถึงลมเช้าชวยชื่นรื่นสบาย เตือนนกแอ่นลมผายแผดสำเนียง อยู่ตามโรงมุงฟางข้างข้างนั้น ทั้งไก่ขันแข่งดุเหว่าระเร้าเสียง โอ้เหมือนปลุกร่างกายนอนรายเรียง พ้นสำเนียงที่จะปลุกให้ลุก เอย. หมดห่วง เนื่องจากดวงวิญญาณได้แตกสลายไปแล้ว ถึงแม้ว่าลมยามเช้าจะพัดให้สดชื่น เตือนนกนางแอ่นให้เคลื่อนออกจากรังและส่งเสียงร้องไปตามโรงนา ไก่ก็ขันแข่งกับนกดุเหว่า เหมือนจะช่วยปลุกร่างของผู้ที่นอนเรียงรายในหลุมฝังศพให้ตื่นขึ้นแต่พวกเขาเหล่านั้นก็ไม่ได้ยิน ๖.

ศพเอ๋ยศพไพร่ ไม่มีใครขึ้นชื่อระบือขานไม่เกรงใครนินทาว่าประจาน ไม่มีการจารึกบันทึกคุณถึงบางที่มีบ้างเป็นอย่างเลิศ ก็ไม่ฉูดฉาดเชิญประเสริฐสุนทรพอเตือนใจได้บ้างในทางบุญ เป็นเครื่องหนุนนำเหตุสังเวชเอยกวีกล่าวด้วยน้ำเสียงอย่างไร ปลงตก เคียดแค้น ดูถูกดูหมิ่น เยาะเย้ย 8. กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้ามีความดีเด่นในด้านใดที่สุด เลือกสรรคำที่ไพเราะ สำนวนโวหารกินใจ เตือนสติมนุษย์ทุกคน มีสัมผัสแพรวพราว 9. ข้อใดกล่าวไม่ถูกต้องเกี่ยวกับกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า เนื้อหามุ่งแสดงความไพเราะของการใช้คำ เน้นการพรรณนาเกี่ยวกับความอ้างว้างของทุ่งนา เป็นกวีนิพนธ์ขนาดสั้นที่มุ่งแสดงความคิดของกวี กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้ามาจากต้นฉบับแปล 10. จากเรื่องกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าเกิดขึ้นที่ใด ชนบทในประเทศไทย ป่าช้าของวัดชนบท วัดโบราณ ธรรมชาติในป่า ข้อสอบวิชาเอก ชุด 5 เอกสุขศึกษา พลศึกษา วิทยาศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี...

ห่วงเอ๋ยห่วงอะไร ไม่ยงิ่ ใหญเ่ ท่าห่วงดวงชีวติ แมค้ นลืมสิ่งใดไดส้ นิท ก็ยงั คิดข้ึนไดเ้ ม่ือใกลต้ าย คาประพนั ธ์ขา้ งตน้ น้ีมีส่ิงใดท่ีไม่ค่อยนิยมใชใ้ นการประพนั ธ์ ๑ ใชค้ าวา่ "ตาย" ซ่ึงเป็นคาไมเ่ ป็นทางการ ๒ มีคาท่ีเป็นเสียงหยดุ อยทู่ า้ ยวรรค ๓ มีสัมผสั ในอยใู่ นทุก ๆ วรรค ๔ ใชค้ าเป็นและคาตายสลบั กนั ในทุกวรรค ๗. ขอ้ ใดคือคุณลกั ษณะของชาวนาท่ีผเู้ ขียนยกยอ่ งมากที่สุด ๑ ห่างเอ๋ยห่างไกล ห่างจากพวกมกั ใหญฝ่ ักใฝ่ หา ๒ แตส่ ่ิงซ่ึงเหลวไหลใส่อาตมา ความมกั นอ้ ยชาวนาไมน่ อ้ มไป ๓ เพอื่ รักษาความสราญฐานวเิ วก ร่มช้ือเฉกหุบเขาลาเนาไศล ๔ สนั โดษดบั ฟ้ ุงซ่านทะยานใจ ตามวสิ ยั ชาวนาเยน็ กวา่ เอย ๘. ขอ้ ใดต่อไปน้ีใชก้ ลวธิ ีทางวรรณศิลป์ เพือ่ สร้างอารมณ์และความรู้สึกมากที่สุด ๑ ไมเ่ ช่นน้นั ทา่ นกวเี ช่นศรีปราชญ์ นอนอนาถเล่ห์ใบไ้ ร้ภาษา หรือผกู้ บู้ า้ นเมืองเรืองปัญญา อาจจะมานอนจมถมดินเอย ๒ ถึงบางทีมีบา้ งเป็นอยา่ งเลิศ กไ็ มฉ่ ูดฉาดเชิดประเสริฐสุนทร์ พอเตือนใจไดบ้ า้ งในทางบุญ เป็นเครื่องหนุนนาเหตุสงั เวชเอย ๓ ใครจะยอมละทิง้ ซ่ึงสิ่งสุข เคยเป็นทุกขห์ ่วงใยเสียไดง้ ่าย ใครจะยอมละแดนแสนสบาย โดยไม่ชายตาใฝ่ อาลยั เอย ๔ ความร่ารวยอวยสุขใหท้ ุกอยา่ ง เหล่าน้ีตา่ งรอตายทาลายขนั ธ์ วถิ ีแห่งเกียรติยศท้งั หมดน้นั แตล่ ว้ นผนั มาประจบหลุมศพเอย ๙.

แบบทดสอบ เรื่อง กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า

แบบทดสอบ เรื่อง กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า ชื่อ - สกุล * 1. กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าเป็นผลงานการประพันธ์ของกวีท่านใด 2. กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าใช้สิ่งใดแทนความตาย 3. แนวคิดหลักของกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าคือข้อใด 4. ลักษณะบังคับของกลอนดอกสร้อย คำที่ 2 ของวรรคแรกคือคำใด 5. ประพันธ์ข้อใดที่กล่าวถึงความพอเพียงในการดำเนินชีวิต Never submit passwords through Google Forms.

ทอดเอ๋ยทอดทิ้ง ยามหนาวผิงไฟล้อมอยู่พร้อมหน้า ทิ้งเพื่อนยากแม่เหย้าหาข้าวปลา ทุกเวลาเช้าเย็นเป็นนิรันดร์ ทิ้งทั้งหนูน้อยน้อยร่อยร่อยรับ เห็นพ่อกลับปลื้มเปรมเกษมสันต์ เข้ากอดคอฉอเลาะเสนาะกรรณ สารพันทอดทิ้งทุกสิ่ง เอย. ยามหนาวเคยนั่งผิงไฟอยู่พร้อมหน้า แต่ต้องมาทิ้งเพื่อนทิ้งแม่เรือนที่คอยหุงหาอาหารให้รับประทานเช้าเย็น ทิ้งลูกน้อยที่เมื่อเห็นหน้าพ่อกลับมาก็ดีใจกอดคอฉอเลาะด้วยเสียงที่น่าฟัง แต่แล้วก็ต้องทอดทิ้งสิ่งเหล่านี้ไป ๗. กองเอ๋ยกองข้าว กองสูงราวโรงนายิ่งน่าใคร่ เกิดเพราะการเก็บเกี่ยวด้วยเคียวใคร ใครเล่าไถคราดพื้นฟื้นแผ่นดิน เช้าก็ขับโคกระบือถือคันไถ สำราญใจตามเขตประเทศถิ่น ยึดหางยามยักไปตามใจจินต์ หางยามผินตามใจเพราะใคร เอย. เห็นกองข้าวสูงราวโรงนาช่างน่ายินดี กองข้าวนี้เกิดจากการเก็บเกี่ยวจากเคียวของใคร หรือใครเป็นคนไถคราดพลิกฟื้นแผ่นดินนี้ เช้าก็ต้อนวัวควายและถือคันไถออกไปยังท้องนาอย่างสำราญใจ จับหางไถไถไปในทิศทางต่าง ๆ ตามใจตน ๘. ตัวเอ๋ยตัวทะยาน อย่าบันดาลดลใจให้ใฝ่ฝัน ดูถูกกิจชาวนาสารพัน และความครอบครองกันอันชื่นบาน เขาเป็นสุขเรียบเรียบเงียบสงัด มีปวัฒน์เป็นไปไม่วิตถาร ขออย่าได้เย้ยเยาะพูดเราะราน ดูหมิ่นการเป็นอยู่เพื่อนตู เอย.

โน้ตของ กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า ชั้น - Clear

ดวงเอ๋ยดวงจิต ลืมสนิทกิจการงานท้งั หลาย ยอ่ มละชีพเคยสุขสนุกสบาย เคยเสียดายเคยวติ กเคยปกครอง ละถิ่นท่ีสาราญเบิกบานจิต ซ่ึงเคยคิดใฝ่ เฝ้ าเป็นเจา้ ของ หมดวติ กหมดเสียดายหมดหมายปอง ไม่ผนิ หลงั เหลียวมองดว้ ยซ้าเอย บทประพนั ธ์ขา้ งตน้ สะทอ้ นความเช่ือใดมากที่สุด ๑ กรรมและกิเลส ๒ อบายภูมิ ๓ การเมือง การปกครอง ๔ วฏั สงสาร ๑๐. ซากเอ๋ยซากศพ อาจเป็ นซากนกั รบผกู้ ลา้ หาญ เช่นชาวบา้ นบางระจนั ขนั ราบาญ กบั หมูม่ า่ นมาประทุษอยธุ ยา ไมเ่ ช่นน้นั ท่านกวเี ช่นศรีปราชญ์ นอนอนาถเล่ห์ใบไ้ ร้ภาษา หรือผกู้ บู้ า้ นเมืองเรืองปัญญา อาจจะมานอนจมถมดินเอย ขอ้ ใดต่อไปน้ีแสดงให้เห็นถึง "อจั ฉริยลกั ษณ์" ของกวผี แู้ ต่งบทประพนั ธ์ขา้ งตน้ ไดช้ ดั เจนที่สุด ๑ การสอดแทรกคุณธรรมเร่ืองความสมคั รสมานสามคั คี ๒ การเพ่ิมขอ้ มูลความรู้เก่ียวกบั วรี กรรมของบรรพชนท่ีปกป้ องชาติ ๓ การรู้จกั ดดั แปลงวฒั นธรรมต่างชาติใหเ้ ขา้ กบั วฒั นธรรมไทย ๔ การใชส้ านวนภาษาที่ปลุกเร้าใหร้ ู้จกั มีความกตญั ญูกบั บา้ นเมือง

ผู้แต่ง พระยาอุปกิตศิลปะสาร (นิ่ม กาญจนาชีวะ) จากต้นฉบับแปลของเสถียรโกเศศ จุดมุ่งหมายในการแต่ง มุ่งแสดงความจริงเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์ โดยเสนอแนวคิดหลักว่า ไม่มีใครหลีกหนีความตายได้ คุณค่าที่ได้รับจากเรื่อง 1. 1 กลอนดอกสร้อยเป็นรูปแบบคำประพันธ์ที่จดจำได้ง่าย เหมาะสมกับเนื้อหาที่เป็นการรำพึงถึงความตาย 1. 2 การใช้คำ มีลักษณะเด่นคือ ใช้คำที่เข้าใจง่าย กะทัดรัด สื่อความหมายได้ชัดเจน มีการเล่นคำ เล่นเสียงสัมผัสสระ สัมผัสพยัญชนะ ทำให้เกิด 1. 3 การใช้โวหารภาพพจน์ มีการใช้คำเลียนเสียงธรรมชาติ (สัทพจน์) ช่วยให้สื่อความหมายและความรู้สึกได้ดี และใช้โวหารเปรียบเทียบเพื่อเนอความคิด สามารถปลุกจินตนาการและก่ออารมณ์สะเทือนใจให้แก่ผู้อ่านไอย่างลึกซึ้ง จัดเป็นการถ่ายทอดได้อย่างเหมาะสมและสร้างสรรค์ 1. 4 ความเป็นอนิจจัง ความไม่เที่ยงของชีวิตตรงกับหลักธรรมในพระพุทธศาสนา คือ ทุกคนหลีกไม่พ้นความตายไม่ว่าไพร่หรือผู้ดี คนจน คนรวย คนดี คนชั่ว ฯลฯ 1. 5 ความสุขที่แท้จริงของชีวิต คือ ความสันโดษ ความเรียบง่ายของชีวิต เป็นคติธรรมสามารถนำมาใช้ในการการดำเนินชีวิตประจำวันได้ 1. 6 การรู้จักปลงและปล่อยวางในชีวิต จะทำให้ชีวิตมีแต่ความสุขตลอดไป 1.

ศพของบุคคลธรรมดาที่ไม่มีใครรู้จักไม่ใครยกย่อง ไม่ต้องกลัวว่าใครจะนินทาเพราะไม่ได้จารึกสิ่งใดไว้ แม้บางครั้งจะมีการยกย่องในคุณงามความดีบ้าง แต่ก็ไม่เต็มที่ ทำพอเป็นเครื่องเตือนใจในการทำความดีหรือเพื่อเป็นเครื่องหนุนเพื่อให้เกิดความรู้สึกเศร้าสลดหดหู่ต่อผู้ที่ตายไปเท่านั้น ๒๑. ศพเอ๋ยศพสูง เป็นเครื่องจูงจิตให้เลื่อมใสศานต์ จารึกคำสำนวนชวนสักการ ผิดกับฐานชาวนาคนสามัญ ซึ่งอย่างดีก็มีกวีเถื่อน จากรึกชื่อปีเดือนวันดับขันธ์ อุทิศสิ่งซึ่งสร้างตามทางธรรม์ ของผู้นั้นผู้นี้แก่ผี เอย. ศพบางศพมีคำจารึกที่จูงใจให้เลื่อมใสและสักการะ ต่างจากชาวนาหรือคนธรรมดาซึ่งจารึกเพียงชื่อวันเดือนปีที่ตายไป เพื่อจะได้มีชื่อเรียกในการอุทิศส่วนกุศลให้คนตายที่ชื่อนั้นชื่อนี้ ๒๒. ห่วงเอ๋ยห่วงอะไร ไม่ยิ่งใหญ่เท่าห่วงดวงชีวิต แม้คนลืมสิ่งใดได้สนิท ก็ยังคิดขึ้นได้เมื่อใกล้ตาย ใครจะยอมละทิ้งซึ่งสิ่งสุข เคยเป็นทุกข์ห่วงใยเสียได้ง่าย ใครจะยอมละแดนแสนสบาย โดยไม่ชายตาใฝ่อาลัย เอย. ห่วงอะไรก็ไม่เท่าห่วงชีวิตของตนเอง แม้จะลืมที่ใดไปหมดแต่เมื่อใกล้ตายก็ยังคิดถึงชีวิตของตนเอง ใครจะยอมละทิ้งความสุขความสบายไปโดยไม่อาลัยไยดี ๒๓. ดวงเอ๋ยดวงจิต ลืมสนิทกิจการงานทั้งหลาย ย่อมละชีพเคยสุขสนุกสบาย เคยเสียดายเคยวิตกเคยปกครอง ละทิ้งถิ่นที่สำราญเบิกบานจิต ซึ่งเคยคิดใฝ่เฝ้าเป็นเจ้าของ หมดวิตกหมดเสียดายหมดหมายปอง ไม่ผินหลังเหลียวมองด้วยซ้ำ เอย.

1. Hotel de ladda มุกดาหาร pantip miami
2. นิยาย กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า : Dek-D.com - Writer
3. มาแล้ว กำหนดการ 'กู้เงินเรียน' ปี 64 กยศ. เปิดระบบกู้ยืมแบบใหม่แล้ว
4. กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า by Piyanut Thanabut
5. แนวทางหวยฮานอย / วีไอพี / พิเศษ งวดวันอังคารที่ 1/9/63 » HUAYVIPS

• เดอะ เฟส 4 ไฟ น อ ล วอ ค
• Ig นิ ว น ภัสสร
• สมัคร งาน เรือ เจ้าพระยา ป ริ้น เซ ส
• บ ล จ ธน ชาต navette